ชื่อทางการ : เนการาบรูไนดารุสซาลาม (Negara Brunei Darussalam แปลว่า ดินแดนแห่งความสงบสุข)
เมืองหลวง : กรุงบันดาร์เสรีเบกาวัน (Bandar Seri Begawan)
ภาษาราชการ : ภาษามาเลย์ (Malay)
ศาสนา : ศาสนาประจำชาติ คือ อิสลาม 67% พุทธ 13% คริสต์ 10%และอื่นๆ 10%
เชื้อชาติ : มาเลย์ 67% จีน 15% ชนเผ่าพื้นเมือง 6% อื่นๆ 12%
พื้นที่ : 2,226
ตารางไมล์ (5,765 ตารางกิโลเมตร)
จำนวนประชากร : 415,717
คน
สกุลเงิน : ดอลลาร์บรูไน (Bruneian
Dollar: BND) อัตราแลกเปลี่ยน 1 ดอลลาร์บรูไน
ประมาณ 25 บาท
ค่าแรงขั้นต่ำ : 55000 บาทต่อเดือน
ชุดประจำชาติ
คล้ายกับชุดประจำชาติของประเทศมาเลเซีย
ผู้หญิงบรูไนจะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่มีสีสันสดใส โดยมากมักจะเป็นเสื้อผ้าที่คลุมร่างกายตั้งแต่ศรีษะจรดเท้าเรียกว่าบาจูกุรัง
(Baja Kurung) ส่วนผู้ชายจะแต่งกายด้วยเสื้อแขนยาว ตัวเสื้อยาวถึงหัวเข่า
นุ่งกางเกงขายาวแล้วนุ่งโสร่ง เรียกว่าบาจู มลายู (Baju Melayu)
ธงชาติ
ลักษณะของธงชาติมีพื้นสีเหลือง
โดยมีแถบสีขาวและสีดำพาดตามแนวทแยงมุมจากด้านคันธงจรดปลายธง
ซึ่งแถบสีขาวอยู่ด้านบน แถบสีดำอยู่ด้านล่าง
ตรงกลางธงมีตราแผ่นดินของบรูไนประทับอยู่ ซึ่งสีต่าง ๆ มีความหมาย ดังนี้ สีเหลือง หมายถึง กษัตริย์ (เนื่องจากธงประจำพระองค์ของสุลต่านแห่งบรูไนใช้ธงพื้นสีเหลือง) สีขาวและสีดำ หมายถึง มุขมนตรี
อาหารประจำชาติ
อัมบูยัต เป็นอาหารยอดนิยมของบรูไนมีลักษณะเด่นอยู่ที่ตัวแป้งจะเหนียวข้นคล้ายข้าวต้ม
หรือโจ๊กโดยมีแป้งสาคูเป็นส่วนผสมหลัก ตัวแป้งอัมบูยัตเอง ไม่มีรสชาติแต่ความอร่อยจะอยู่ที่การจิ้มกับซอสผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวนอกจากนี้ยังมีเครื่องเคียงอีก
2-3 ชนิด เช่น ผักสด
เนื้อห่อใบตองย่างหรือเนื้อทอด ทั้งนี้การรับประทานอัมบูยัตให้ได้รสชาติ ต้องรับประทานตอนร้อนๆจึงจะดีที่สุด
วิธีทาน : จะใช้แท่งไม้ไผ่ 2 ขาซึ่งเรียกว่า chandas ม้วนแป้งรอบ ๆ
แล้วจุ่มในซอสผลไม้เปรี้ยวที่เรียกว่า cacah หรือซอสที่เรียกว่า
cencalu ซึ่งทำจากกะปิทานคู่กับเครื่องเคียงข้างต้นอีก
2-3 ชนิด
ตราสัญลักษณ์
ใช้เครื่องหมายอย่างเดียวกับที่ปรากฏในธงชาติบรูไน
ประกอบด้วยสัญลักษณ์ 5 อย่างคือ ราชธวัช (ธง) พระกลด (ร่ม) ปีกนก 4 ขน มือสองข้าง
และพระจันทร์เสี้ยวหงายขึ้นโดยมีข้อความภาษาอาหรับจารึกไว้ว่า
"น้อมรับใช้ตามแนวทางของพระอัลเลาะห์เสมอ" เบื้องล่างสุดมีแพรแถบจารึกชื่อประเทศไว้ว่า
บรูไนดารุสซาลาม แปลว่า นครแห่งสันติ
แผนที่
